wat een vrolijkheid vandaag!!

Wat een ontvangst vanmorgen! Wij zaten nog half te slapen in de auto, onderweg naar de special needs school . het was zo als gewoonlijk vroeg. Van uit de verte zagen we de kinderen al zwaaien. We kwamen op de school afrijden. Een ding viel ons op! Het was zo stil? Normaal komt onze ADHD vriend ons ophalen. Met veel gegil en drukte (geweldig op zo’n ochtend) en het duurde ook niet lang. We hadden net de spullen uit gepakt en we hoorde vanaf een paar 100 meter afstand iemand gillend aan komen rennen. Dat moet hem zijn! Haha en ja hoor binnen een minuut stond hij naast ons om de ballen uit onze handen te grissen en alles door elkaar te schoppen! Maar dat maakt niks uit wat het is een schat van een kind! E hadden ballonnen mee gebracht! We hadden geen idee wat we er mee zouden gaan doen, maar we hadden ze nog net gepakt of het was al een groot succes! Wat waren ze blij, wat vonden ze het leuk! Toen de lol er een beetje vanaf raakte hebben we de muziek aangezet. De meest gekke moves kwamen naar buiten en wat hebben we gelachen op de vroege ochtend. We sloten af met een potje voetbal en het was al weer tijd om door te gaan naar de volgende groep. Op naar Namakgale. Ook daar werden we hartelijk ontvangen. VOETBALLEN? VOETBALLEN?? Jajaa we gaan zo voetballen. Alle spullen werden uit de auto getild. Heerlijk zo ’n stage dag waarbij de zelf niet hoeft te tillen. We hebben dit uur zelf mee gedaan met de lessen om gang in het spel te krijgen en dat lukte goed! ( HEET) maar het was het waard. De tijd vloog voorbijen het was zo tijd om door te gaan naar de volgende school. Daar gingen we volleyballen. De tempratuur was inmiddels gestegen tot ongv. 37 graden dus hebben we dit uur maar even voor scheids gespeeld. En dat was nodig want men wat waren ze fanatiek!! Er werd nog gevraagd of we na school alsjeblieft met ze wilde gaan voetballen maar helaas we moesten door naar de laatste school. Over de laatste school gesproken. Toen we daar aankwamen liep het schoolplein al een beetje leeg. Heel gek want normaal zitten de kinderen hier altijd tot de laatste minuut keurig op de stoel. Fenne ging vragen wat er aan de hand was en wij keken ondertussen rond naar de super schattige kinderen. Allemaal zwaaien en lachen (mijn hart smolt) wat super lief! Maar goed mijn moment je werd onderbroken. De les ging niet door. De kinderen hebben lang weekend en de directeur was dit vergeten te melden. ( no problem) #WEEKEND! Dus vandaag hebben wij al lekker in het zonnetje gezeten en verder zien we nog wel wat de dag gaat brengen! Tot morgen x